HINO DA LÍNGUA INTERNACIONAL ESPERANTO
LA ESPERO En la mondon venis nova sento, tra la mondo iras forta voko; per flugiloj de facila vento nun de loko flugu ĝi al loko. Ne al glavo sango soifanta ĝi la homan tiras familion; al la mond' eterne militanta ĝi promesas sanktan harmonion. Forte staras muroj de miljaroj inter la popoloj dividitaj; sed dissaltos la obstinaj baroj per la sankta amo disbatitaj. Sur neŭtrala lingva fundamento, komprenante unu la alian, la popoloj faros en konsento unu grandan rondon familian. Nia diligenta kolegaro em laboro paca ne laciĝos, ĝis la bela sonĝo de' homaro por eterna bem' efektiviĝos. L. L. Zamenhof | A ESPERANÇA Ao mundo veio um novo sentimento pelo mundo vai um forte chamamento; nas asas de um vento ligeiro agora voe ele de um lugar a outro. Não à espada, de sangue sedenta, ele a humanidade arrasta; ao mundo eternamente em guerra ele promete uma santa harmonia. Fortemente erguem-se muros de milênios entre os povos divididos; mas saltarão as obstinadas barreiras,] pelo santo amor destruídas. Sobre um fundamento linguístico neutro, compreendendo-se uns aos outros, os povos farão, em acordo, uma grande roda de família. Nossa diligente comunidade no trabalho pacífico não se cansará, até que o belo sonho da humanidade para eterna bênção se realize. |
Nenhum comentário:
Postar um comentário