Paĝo de la originala esperanta literaturo

HO, MIA KOR!

Lazaro Ludoviko Zamenhof

1887 Ho, mia kor`, ne batu maltrankvile, el mia brusto nun ne saltu for! Jam teni min ne povas mi facile, Ho, mia kor`! Ho, mia kor`! Post longa laborado ĉu mi ne venkos en decida hor´!? Sufiĉe! Trankviliĝu de l`batado, Ho, mia kor`!

1943 Ho, mia kor, nun batu jam trankvile, jam proksimiĝas la feliĉa hor`, en kiu povos spiri mi facile, ho, mia kor`! Ne mortis ĉiuj ĝermoj de l`semado, aperas jam la fruktoj de l`labor`; sufiĉas! trankviliĝu en batado, ho, mia kor`! Revenas en la mondon nova sento, de l`malliber`la birdoj flugas for; ekĝoju pro la grava do evento, ho, mia kor`!

FONTE: Revista Reformador, Outubro, 1994, p. 22

Vortoj de L.L.Zamenhof antaŭ ol prezenti Esperanton al publiko:

“ Mi estis tre ekscitita antaŭ ol tio ĉi; mi sentis, ke mi staras antaŭ Rubikono kaj ke de la tago, kiam aperos mia broŝuro, mi jam ne havos la eblon reiri; mi sciis, kia sorto atendas kuracisto, kiu dependas de la publiko, se tiu ĉi publiko vidas en li fantaziulon, homon, kiu sin okupas je “flankaj aferoj”; mi sentis, ke mi metas sur la karton tutan estontan tranvilecon kaj ekzistadon mian kaj de mia familio; sed mi ne povis forlasi la ideon, kiu eniris mian korpon kaj sangon kaj... mi transiris Rubikonon”.

( PRIVAT, Edmond. Vivo de Zamenhof. Sesa eldono. Rotterdam: UEA, 2007.p.56.)